Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (34)

Ұлыстың ұлы күні

Қыс қыр асып кетті аулақ,
Шығады енді көк қаулап.
Наурыз тойы басталды,
Жерошақта от лаулап.

Толық

Атасының ақылы

Басқалар да байқасын –
Өсті десем Өркенім…
Ауырлығын айтасың,
Арқаңдағы сөмкенің.

Толық

Әжемнің өзі бір мектеп

Жүзіне бүгін түсті әжім,
Ал, менің өңім тұр көктеп.
Алғашқы менің ұстазым –
Әжемнің өзі – бір мектеп.

Толық

Жайлау

Ұқсамайсың қалаға,
Сөз жетпейді бағаңа.
Керегенің көзінен,
Көз жібердім далаға.

Толық

Кешіккен көктем

Сәуір туды, көкек құс келмеді әлі,
Күтетін сұрша құсты елде бәрі...
Қасат қардан қылаудай қалмаса да,
Көктен күннің жетпей тұр жерге нәрі.

Толық

Біздің ауылдың жазғы кеші

Сәл ертерек намазшам уақыттан,
Құба белден табынды құлатып, паң...
Есек мінген Байнияз қартпен бірге,
Өрістен мал қайтады шұбатып шаң.

Толық

Сүреңсіз шақ

Қара жерге шаруаның тері сіңіп,
Жомарт күзден күтетін ел іші үміт...
Сарала жапырақтар жоғалыпты,
Кеткен-ау қарашаның желі ұшырып.

Толық

Күй құдыреті

Құдіреттен күткендей шабытты асқақ,
(Қалайша көңіл шерін ағытпасқа).
Күйші отыр домбырасын қолына алып,
Шіңгірлете шектерін қағып тастап.

Толық

Жырау

Шығарып қос жанардай тұнықтан жас,
Тыңдалмаса, өнер де ұлықталмас.
Әрбір сөзі көненің көшін жалғап,
Жырау отыр төрімде құрып молдас.

Толық

Қарлығаштың ұясы

Тұрғанмын лашықта да, шошалада,
Болған жоқ жылуынан ошағы ада.
Өз үйіме қолымыз жеткен күні,
Қарлығаш ұя салды босағама.

Толық

Соңғы сапар

Жаратқаннан жетті жарлық,
Аласарды биігім.
Өзіңменен кетті барлық,
Әлемдегі мейірім.

Толық

Қарашадағы қаралы өлең

Ол жылы мен не бары он үште едім,
Мені құшып ағайын, көрісті елім.
Әкем кетті аттанып арамыздан,
Ішіне тұншықтырып соғыс шерін.

Толық

Баба ескерткіші жанында

Уа, Келменбет, дүр баба!
Таңдай қаққан талайлар,
Тау болмысты тұлғаңа.
Қорған болар жұртына,

Толық

Қараша. Қала

Қараша келді қатулы қырау қабағы,
Жылауық бұлттар бетіне бұлау қонады.
Жапырақтарға жынды жел жаназа оқып,
Жалаңаштады күз келіп мынау қаланы.

Толық

Күзгі көңіл

Көлегейлеп Күн нұрын,
Аспанның да қабағы қатуланып тұр бүгін.
Түрер оның желіккен жел түндігін...
Жұбатады ал, бірақ

Толық

Жапырақ-ғұмыр

Сарғайған бақта өзгерген мүлдем реңі,
Жапырақ бірде жылайды, бірде күледі.
Онсыз да оның бір сәттік келте ғұмырын,
Зулаған мынау қатыгез күн кеміреді.

Толық

Ерден неге кешікті

Сабағынан келгенде,
Ақша беріп Ерденге.
Апасы оны жұмсады,
Кешіксе егер ұрысады.

Толық

Араша

Болса өзі балақан,
Керек жылы алақан.
...Ұясынан құлаған,
Жатыр жерде балапан.

Толық

Қамшы

Бабалардан жаңғырып,
Бізге жеткен бар ғұрып.
Ұстамапты қамшыны,
Сабау үшін малды ұрып.

Толық

Еңбек

Таңмен тұрып таласып,
Шиқылдайды торғай да.
Жасыл қырдан әрі асып,
Ұшып кетті ол қайда?

Толық